34- تو همانی که به آتش کشیده دنیا را

تو همانی که به آتش کشیده دنیا را
که برده با نگهش قلب سنگیِ ما را

تو آمدی و به سرعت به یاد ما آورد
لبان سرخ تو رنگِ انار یلدا را

چنان لبان تو آتش شده به جانِ جهان
که بی اثر کرده آتش اوستا را

ز حرفِ روی لبت میتوان گذشت اما
حروف چشم تو بر هم زده الفبا را

چنان به آبیِ دریاچه میزند، انگار
که نیلیِ چشمت ارث برده دریا را

و گیسوان کمندت که عاشق خود کرد
نسیمِ مستِ سحرگاهِ صبحِ فردا را

مثال یوسف ام و عاشقیِ کنعانم
تو آن سبب شده ای رد کنم زلیخا را

و شاید حضرت آدم هم عاشق ات میشد
تو نبودی و به اجبار دیده حوا را

تمام شعرِ تو از عمقِ دل برون آید
که نامِ خوب و قشنگِ تو برده دلها را

#نادر_اسدپور
،

29- ترکیب تو حساس ترین دربیِ تاریخ

ای دوست, که خوش خنده و زیبایی و نابی
ای دوست، که زیبا تر از هر شعر و کتابی

خورشیدی و من نیمه ی تاریکِ زمینم
دلگرمیِ من این شده هر صبح بتابی

ترکیب تو حساس ترین دربیِ تاریخ
به سرخیِ خون است لبت، چشم تو آبی

بین لب و چشمانِ تو گیر کرده بودم
ناگه دلِ من رفت به گیسوی شرابی

خندان لب و شیرین دهن، ای جان، همین است
دل برده ای از عالم، بی هیچ حسابی


#نادر_اسدپور
،